Patriotka

           Walka o wolność Ojczyzny wymaga ofiar i poświęcenia. Wanda Popławska godziła się z tym i dlatego zaangażowała się w działalność Armii Krajowej. Za konspiracyjną działalność i zasługi położone na polu bitwy podczas II Wojny Światowej została na wniosek Rady Ministrów odznaczona Krzyżem za Wolność i Niepodległość z Mieczami oraz Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.    

            Patriotyzm był też nadrzędną wartością, jaką pragnęła Popławska wpoić uczennicom Ludowej Szkoły Rolniczej Żeńskiej w Sitnie. Chciała, aby poznawały swój kraj, jego historię dawną i nową. Dlatego właśnie organizowała wycieczki, do których wcześniej teoretycznie dziewczęta przygotowywały się bardzo dokładnie. Jej uczennice brały  czynny udział w uroczystościach związanych ze świętami narodowymi i wydarzeniami politycznymi; propagowały też piękno kultury ludowej.

            W Szkole służącej wsi i rolnictwu nie mogło zabraknąć elementów wychowania patriotycznego. Po latach niewoli, po olbrzymich zniszczeniach w czasie I wojny światowej Polska mogła się dźwignąć tylko dzięki ofiarnej pracy wszystkich Polaków. Myśl ta, towarzyszyła każdej uczennicy przez cały czas pobytu w Szkole, towarzyszyła jako coś wewnętrznego. Była w czasie poznawania przebogatych dziejów Polski, polskiej literatury, przepięknych tradycji, ojczystej mowy, ojczystej architektury, była w poznawaniu dokonań poprzednich pokoleń, które w trudzie codziennego dnia budowali Polskę, ale jawiła się też na corocznie odwiedzanym placu budowy Gdyni i na parafialnych Dniach Morza obchodzonych corocznie w podzamojskiej wsi. Ta myśl towarzyszyła przykręcaniu naftowej lampy, gdy nie było potrzebne oświetlenie „do czytania” i w czasie prowadzonych zajęć z przysposobienia obronnego, z których wojenne roczniki trafiały niekiedy wprost do partyzanckich oddziałów, by wnieść swój wkład w obronę Ojczyzny. 

Przysposobienie obronne w Szkole Rolniczej Żeńskiej w Sitnie 1939r.